„David Beckham: O sobie”, i nie tylko

Męski punkt widzenia czyli recenzja Łukasza...

"David Beckham: O sobie"

Podobno nie powinno się oceniać książki po okładce. Tej nawet nie można. „David Beckham: O sobie” na pierwszy rzut oka sugeruje, że mamy do czynienia z biografią raczej celebryty, niż sportowca, a klientelę powinna stanowić płeć piękna. Anglik pręży się na okładce przystojny, doskonały, ze swą fryzurą a'la elf Legolas. W niczym nie przypomina bohatera boisk, jak na piłkarza przystało stosownie umorusanego błotem.

Tymczasem zawiodłaby się fanka, która sięgnęłaby po tę książkę żądna pikantnych opowieści z prywatnego życia „Becksa” i Victorii. Te ograniczają się raptem do dwóch dość krótkich rozdziałów – bo też i David czuje się w obowiązku przedstawić dość niecodzienną historię związku z byłą Spicetką i wspomnieć w dwóch słowach o swojej rodzinie. Pozostałe kilkaset stron to historie związane z zieloną murawą. Sportowiec pisze naprawdę dużo i suto o futbolu.

„David Beckham: O sobie” pochodzi z 2004 roku, omawia więc w zasadzie wycinek niezwykle barwnej, wciąż trwającej kariery piłkarza. Konkretnie zaś część najbardziej pamiętną, czyli lata gry w Manchesterze United. Klubie, któremu zarówno David, jak i jego ojciec, kibicowali w zasadzie od zawsze. „Becks” spełnił dziecięce marzenia i przeszedł w nim wszystkie stopnie wtajemniczenia – od trampkarza do kapitana pierwszej drużyny, będącej w tamtym czasie jedną z najlepszych (jeśli nie najlepszą) na świecie.

Beckham wszystkie wydarzenia opisuje z klasą i elegancją „grzecznego chłopca z północnego Londynu”. Nieważne, czy chodzi o pierwszą randkę z Victorią Adams, kapitanowanie reprezentacji Anglii czy oberwanie butem pod oko od własnego trenera (który to incydent doprowadził do jego odejścia z United). Chwilami sięga to wszystko tuż pod granicę patosu. Na szczęście nigdy jej nie przekracza i nie zamienia się w metafizyczne rozważania nad sensem kopania piłki.

I przede wszystkim – jest spójne i dobrze się czyta. Łatwo „kupić” Davida Beckhama w roli pozytywnego sportowego bohatera naszych czasów. Nie tylko świetnego w tym, co robi, ale i przykładnego ojca rodziny (mimo prasy zaglądającej dosłownie pod kołdrę) oraz niezwykle zręczną osobę publiczną. Przede wszystkim zaś „David Beckham: O sobie” to kolejna mocno przesycona piłką pozycja dla miłośników historii „z szatni," napisana tak, że stanowi w zasadzie gotowy scenariusz na dobry film sportowy. Polecam także dlatego, że postać jednego z najsłynniejszych sportowców-celebrytów naszych czasów zdecydowanie zasługuje na bliższe poznanie, i może przy nim sporo zyskać.